Πέμπτη, Μαΐου 18, 2006

(Macmanus) Υπόγειο, "Ροτόντα", Βουλής!

Τα πρώτα χρόνια του μαγαζιού, ανακατευόμαστε με κεχριμπαρένια, κοσμήματα και κομπολόγια...

Και ξεκινήσαμε από ανάγκη!

Για κακή μας τύχη , πέθανε-νεότατος στα 55 του, βασικός προμηθευτής μας. Ζούσε μόνιμα στην Ιθάκη, κι έτσι δεν ξέραμε και τις πηγές του!
Ακόμα δεν είχε πέσει ο... Υπαρκτός, και το κεχριμπάρι ήταν δυσεύρετο στην Χώρα! Μετά, άνοιξαν οι αγορές, και γέμισαν κι οι λαϊκές ακόμα, με "ήλεκτρον" Βαλτικής!

Aκόμα όμως είχε πέραση το "κουλτουριάρικο"(χειροποίητο-αντικέ) κόσμημα (αν με πιάνετε) κι έπρεπε να δούμε τι θ΄αποκάνουμε...

Κι από τα πέντε-πρωτόλεια κομμάτια που φτιάξαμε για δικιά μας χρήση, ξεκίνησε δειλά-δειλά κι η χονδρική!

Έτσι γίνεται πάντα!

Έφυγα , που λέτε, για το πρώτο ταξίδι χονδρικής, παρέα μ'έναν συνάδελφο από τον Πειραιά, για να μοιραστούμε τ'έξοδα: Ξενοδοχεία, βενζίνες κλπ

Πρώτος προορισμός:Κρήτη!
Δεν προλαβαίνω νά πατήσω το πόδι μου την πρώτη μέρα στην Παληόχωρα, κι ακούω στο ράδιο, τον υποβισβασμό του ιστορικού! Λ-ρσα,Λ-ρσα σε είδα και λαχτάρισα! Πίκρα -και των γονέων!
Έτσι είναι....πονάει πάντα η πρώτη φορά! Μετά τους συνηθίζεις,... τους υποβιβασμούς! Ωραία αρχίσαμε το ταξίδειον!

Μαθημένος να δέχομαι τους πελάτες στον χώρο μου, αβάδιστα κι αβίαστα, και δίχως να έχω ουδεμία πείρα πλασιέ, αισθανόμουν άσχημα, να μπαίνω με τις τσάντες στους ξένα μαγαζιά των συναδέλφων!

Άσε δε, που μας έβλεπαν ντουέτο μαντραχαλάδων-μουστακαλήδων στο Μεσοκαλόκαιρο κι οι περισσότεροι μας νόμιζαν για άντρες του ΣΔΟΕ στην αρχή, αν δεν πήγαινε το μυαλό τους, στο άλλο, το "κουσούρι" ντε....

Τέλος πάντων, τσάτρα-πάτρα, πήρα την πρώτη κρυάδα, κάτι μαλακίες έδωκα στο Ρέθυμνο, στον Πλακιά, και δεν θυμάμαι που αλλού και γυρίσαμε πίσω...

Κάθε πράμμα, κι ειδικά στο εμπόριο, θέλει το σωστό timing!
Εγώ δυστυχώς με τα κομπολόγια μου, βγήκα στην γύρα, πριν της ώρας μου!
Eκείνα τα χρόνια, καλύτερα να εξηγούσες στον κόσμο τις θεωρίες του Μώλντερ, παρά να τους μιλούσες για μπεγλέρια και κομπολογάκια!

Μετά από χρόνια, με αρχή το Ναύπλιο, έγιναν must, trendy κι in ,εις άπασαν την Επικράτεια! Αφού στους δρόμους του Ναυπλίου τώρα δεν συναντάς χαλίκια, αλλά πατάς πάνω σε τρίμματα κεχριμπαριού!

Εγώ όμως ήμουν ανυπόμονος! Εδώ-και-Τώρα!
Ενθουσιάζομαι κι απογοητεύομαι εύκολα!

Τα'στειλα στο διάολο, κι ούτε ήθελα ν'ακούσω ξανά την λέξη : "κομπολόϊ"!
Ακόμα και τώρα, στο άκουσμα και μόνο της λέξης, έχω τάσεις προς έμετο!

Πήδηξα κεφάλαια όμως!

Με το που γυρίσαμε από την Κρήτη, προγραμματίσαμε για τις επόμενες μέρες το επόμενο ταξίδι! Δυτική Ελλάδα κι Ιόνια!

Ήθελα υλικό όμως!

Οι δυό καλύτεροι πετράδες-εισαγωγείς, απ' όπου ψωνίζαμε τότες οι περισσότεροι έμποροι, βρισκόντουσαν επί της Οδού Βουλής! Ο πρώτος ήταν το "Sao Paolo" (Προς τιμή της Βραζιλίας, τόπος εξαγωγής των περισσοτέρων ορυκτών πετρωμάτων) και λίγα μέτρα πιό κάτω, κοντά στην "είσοδο" της Πλάκας, ο "Τερζάκης" (που δεν υπάρχει πιά!)

Το "Sao Paolo" δεν ήταν τίποτα άλλο, από την παληά μπουάτ, την "Ροτόντα", που είχαμ' ακούσει τον μύθο της, στο δίσκο: "10 Χρόνια Κομμάτια" του Νιόνιου! Χώρος απίστευτα μικρός, απορώ που χωρούσαν οι θεατές, οι μουσικοί κι η όποια μπάρα με τα ποτά!!!!...

Ήμουνα έτοιμος, που λέτε, να κατεβώ στο Κέντρο για πέτρες!
Μεσ΄την ζαλάδα μου, απ΄το ταξίδι της επιστροφής, ξεχνάω τα κλειδιά πίσω από την πόρτα! Έχασα αρκετό χρόνο με τον κλειδαρά... Μετά, απ΄την τσαντίλα μου σκέφτομαι: "'Αει στο διάολο, ας κάτσω σπίτι, που 'μαι και κουρασμένος, και κατεβαίνω αύριο!'

Κάθησα μπροστά στο χαζοκούτι, που τόόόσο μου είχε λείψει 6 μέρες!

Σε λίγη ώρα ανηγγέλθη η παγκόσμια πρώτη της παράστασης των Αφων Ξηροί:
"Ο Θάνατος του Παλαιοκρασσά"! Μεγάλη αποτυχία η παράσταση, έπεσε πριν την ώρα της! Που πάτε χωρίς Νταλάρα ρε;

Με το που ακούω τ΄Αρμένικο όνομα, κατάλαβα: Δικός μας , του συναφιού των αργυροχόων, "καρφωτής", 99% θα πήγαινε για πέτρες!

Μεγάλη παράδοση η τέχνη της τζεμολογίας ("καρφωμάτων" πολύτιμων λίθων) αλλά και της χαρακτικής στους Αρμένηδες! Πάει από στόμα σε στόμα, κι από γενιά σε γενιά!
Μεγάλοι μαστοράδες!

(*)Για τις μικρές μας φίλες: Οι πέτρες πάνω στα κοσμήματα σας αγαπητές, δεν κολλιούνται , ΟΥΤΕ με σάλιο, ΟΥΤΕ με logo! Aλλά γίνεται το "κάρφωμα" έτσι λέγεται η τεχνική πέριξ του "καστονιού" (της ειδικής θήκης) όπου κάθεται η πέτρα! Να τα προσέχετε τα κοσμηματά σας αγαπητές μου φίλες, και μην τα πετάτε μέσα στα πορτοφόλια να χαράσσονται μαζί με τα ψιλά! Διότι, όταν τα βλέπω στην κατάσταση που μου τα φέρνετε για ΚΤΕΟ, με πιάνει κάτι-τις! Και με το μπαρδόν γλυκιές μου, πολυάσχολες, business women!

Μετά από χρόνια, θα συνατήσω κι έναν ξάδερφό του, τεχνήτη από Εργαστήριο που συνεργάζομαι και θα μου περιγράψει όλην την μαρτυρική ιστορία της Οικογενείας Αξαρλιάν!

Αν δεν συνέβαινε το "ατύχημα" με τα κλειδιά, δεν λέω ότι θα έπεφτα εγώ πάνω στην τζαμαρία της Paletta , αντί του δύστυχου Αρμένη, αλλά σίγουρα θα ήμουν αυτόπτης μάρτυς σε μιά σελίδα της Νεότερης Ιστορίας του Τόπου!
Ούτως ή άλλως, "κακό σκυλί-ψόφο δεν έχει" κι ο Θεός δεν είναι τόσο ηλίθιος να παίρνει κοντά του μαλάκες! Τους καλούς παίρνει για παρέα! Κάτι ξέρουμε κι εμείς οι Χαλανδραίοι από την ιστορία του Μίμη, του "Ευριπίδη"!

Αλλά, αν ο διάολος έσπαζε το ποδάρι του και γινόταν καμμιά στραβή, απροετοίμαστη κι από τον Αποπάνω, είχαν γίνει όλοι βλέπετε, Κουφοντίνες, Παλαιοκρασσάδες, Αδερφοί Ξηροί, κώλος-μουνί-γαρύφαλλα, η αναμνηστική πλάκα ήταν έτοιμη! Δεν είχε, παρά η White Dot να την πάρει από τις "Γραμμές" και να πάει να την βάλλει στην Οδό Λέκκα! Καλύτερα και για σας , να μην κουράζετε τα ματάκια σας να διαβάζετε τις μαλακίες του παρόντος Μπλόγκ!
--------------------------------------------------

Αν σε κάποιους επαναστάτες του Ιντιμίντια ενόχλησε η παραπάνω γραφή μου, συνιστώ ξύδι, βαλσάμικο!
Βλέπετε, αγαπητοί σύντροφοι, εγώ δεν είμαι της άποψης: Επανάσταση-με τα εργατάκια-τσαγκαράκια, στρατολογημένα από πατέρα και υιό Γιωτόπουλο!
Όπου ΟΛΗ η επαναστατική δράση στηρίζεται:
Σε μία δολοφονία τον χρόνο, του μαύρου του Λοχία , του Σιτιστή, του Γέρου Νέγρου Τζιμ σ'ολόκληρο το Χάρλεμ, και σε 150 ληστείες Σούπερ Μάρκετ την ίδια χρονική περίοδο!

Αλλοιώς φανταζομαι εγώ την Επανάσταση!

Η διαφορά μας δεν είναι ιδεολογική βλέπετε!
Είναι απλά....μαθηματική!
Δεν μου αρέσει η αναλογία, αν με΄νοείτε!
Και με το μπαρδόν και πάλι φίλοι!

------------------------------------------------------------


Στην μνήμη ΟΛΩΝ των νεκρών, εντός κι εκτός Συνόρων!

posted by macmanus @ 7/08/2005 01:08:00 μμ

{Δια του λόγου το αληθές...}

Μέτα-Σχόλια: 1

Μέτα-σχόλιο από: Blogger οι σκιές μιλάν...

Polu endiaferon to project.

Kati analogo dokimasa na kanw me palaioteta diavasmata sta opoia epanerxomai ki epanerxomai kuriws apo tis stiles Nautilos kai Kairos tis Eleutherotupias.

Tha epanerxomai takta...

Kali sunexeia!

Σάββατο, Μαΐου 20, 2006 4:01:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

‹‹‹ Επιστροφή στην αρχική σελίδα...